گاهی در بین کوهنوردان دیده میشود که پس از صرف غذا باقی مانده قابل استفاده آن را مانند تکه های نان ریز ریزکرده ودر طبیعت پخش میکنند که حیوانات وپرندگان وحشی از آن استفاده کنند وخصوصا فصل( سرد زمستان )را آسانتر بگذرانند،اما این کار نه تنها هیچ کمکی به حیوانات وحشی نمیکند بلکه نا خواسته باعث نابودی آنها میشود.
۱- ترکیبات غذای انسان برای حیوانات(خصوصا حیوانات وحشی)مضر است و باعث مختل شدن سیستم گوارش آنها شده ودر دراز مدت آنها را از پای در می آورد.
۲-هنگامی که حیوانات در طبیعت به آسانی غذای خود را از پسمانده غذای انسان به دست می آورند به این نوع زندگی عادت کرده وبعد از مدتی پارازیت به وجود آمده حاصل از این موضوع در چرخه غذایی حیوانات باعث آشفتگی زنجیره غذایی موجودات شده وگروه های زیادی از حیوانات از بین رفته واز چرخه غذایی خارج میشوند.
۳-هنگامی که حیواناتی مانند روباه ها خود را با پسمانده غذای انسان سیر کند دیگر زحمت شکار جوندگان را به خود نمیدهد وکم کم ازدیاد تعداد جوندگان تبدیل به یک آفت در طبیعت شده وموجب نابودی پوشش گیاهی میشود.
۴-پرندگان وچرندگان با خوردن غذای باقی مانده ازپس ماند انسان ،کم کم به انسانها انس گرفته وفاصله خود را با انسان کم کرده ودر نزدیکی انسانها پرسه میزنند وشکارچیان از این موقعیت استفاده کرده و آنها را نابود میکنند، وده ها پیامد دیگر که با غذا دادن به حیوانات با پس مانده غذای انسانی برای موجودات وحشی به وجود می آوریم. اگر حیوانات را دوست دارید وبه طبیعت و حیات وحش احترام میگذارید هرگز در برنامه های کوهنوردی خود به حیوانات غذا ندهید. همینکه با رعایت قوانین ومقررات کوهنوردی کمترین آسیب را به طبیعت وارد کنید ،بزرگترین کمک را به حیوانات کرده اید. اگر چشمه ها،آبراهها،گیاهان ومحل زندگی حیوانات را نابود نکنیم خود بزرگترین خدمت به حیوانات است،طبیعت به تنهایی خود بهترین تامین کننده احتیاجات موجودات ساکن در کوه ودشت است وهیچ احتیاجی به کمک انسان ندارد،حتی اگرانسان دست از تخریب طبیعت بردارد محیط زیست تن زخمی خود را ترمیم میکند به شرط آنکه انسان دست از سر طبیعت برداشته و خود را موظف به رعایت قوانین ومقررات محیط زیست و حیات وحش بداند.
باشگاه کوهنوردی داغ داش
