به چه کسی کوه پیما گفته می شود؟

به فردی گفته می شود که به تمام دروس تئوری اشاره شده، آشنائی کامل دارد، آنها را یاد گرفته و با علم کامل از آن دروس به حرکت خود در کوهستان ادامه میدهد. یعنی ارتفاع را می شناسد، از وضعیت هوا باخبر است، انواع برف را می شناسد، وقتی عرق می کند، با خوردن آن شربت و سایر مایعات، آب از دست رفته را جبران می کند. کوهپیما با کفش مناسب حرکت می کند. کوهپیما با کفش مناسب حرکت می کند و در کوله پشتی خود لوازم مورد نیاز در طول برنامه را همراه دارد. یعنی کوله پشتی خود را به منزله ی خانه ی دوم خود به حساب می آورد. همچنین می داند با خوردن مواد قندی و نشاسته ای و تنقلاتی مانند: توت خشک، خرما، عسل، مربا، انجیر، گردو، کشمش، حلوا، نان و پنیر (زیرا نان و پنیر سریع به مواد قندی تبدیل شده و جذب بدن می شود)، مواد قندی لازم بدن را تامین می کند. او همیشه به همراه تیم به کوه می رود (حداقل یک تیم چهارنفره است). کوهپیما به اصول گام برداری آشنایی کامل دارد و طوری عمل می کند که نیازی به سنگ نوردی و صعود به دیواره پیدا نکند و نیازی به ابزار فنی کوهنوردی ( به جز طناب انفرادی و یک عدد کارابین) نداشته باشد. او از مسیرهای نرمال و پاکوبهای تعیین شده حرکت می کند. کوهپیمایی پایه ورزشی کوهنوردی است و کسی که دوره های آموزشی کوهپیمایی را نگذرانده باشد (تئوری و عملی) نمی تواند به مراحل بعدی دست پیدا کند و اگر هم بدون در نظر گرفتن این مهم به مراحل بعدی قدم بگذارد، موفق نمی شود. پس کوهپیمایی پایه و اساس است و تمام مطالب آن را باید به دقت یاد گرفت.